اگرچه خرید بسته اینترنت فیبر نوری یکی از پیشرفته‌ترین فناوری‌های ارتباطی در جهان به شمار می‌رود و مزایایی مانند سرعت بالا، پایداری اتصال و امنیت بیشتر را ارائه می‌دهد، اما گسترش آن در ایران با چالش‌ها و موانع متعددی مواجه است. شناخت دقیق این موانع می‌تواند به سیاست‌گذاران، شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات و کاربران کمک کند تا مسیر توسعه را هموارتر سازند. در این مقاله به بررسی مهم‌ترین چالش‌های پیش‌روی توسعه اینترنت فیبر نوری در کشور می‌پردازیم.
۱. هزینه‌های بالای زیرساخت اجرای پروژه‌های فیبر نوری شامل حفاری، نصب کابل، تأمین تجهیزات فعال (مانند OLT و ONT) و نیروی متخصص است. این موارد به‌ویژه در مناطق شهری پرتراکم یا مناطق روستایی کم‌درآمد، هزینه‌بر و زمان‌بر هستند. عدم بازگشت سریع سرمایه نیز باعث می‌شود برخی شرکت‌ها از سرمایه‌گذاری در این حوزه اجتناب کنند.
۲. پیچیدگی‌های اجرایی و مجوزها اجرای خطوط فیبر نوری نیاز به هماهنگی میان چندین نهاد مانند شهرداری، شرکت‌های آب و برق، راه و شهرسازی و پلیس راه دارد. فرایند اخذ مجوز حفاری و عبور کابل‌ها گاه بسیار طولانی و پرهزینه است که باعث تأخیر در اجرای پروژه‌ها می‌شود.
۳. کمبود تجهیزات و وابستگی به واردات بخش عمده‌ای از تجهیزات مورد استفاده در شبکه‌های فیبر نوری وارداتی هستند. تحریم‌ها، نوسانات ارزی و محدودیت‌های گمرکی موجب افزایش هزینه و کندی در تأمین این تجهیزات شده‌اند.
۴. نبود نیروی انسانی متخصص توسعه فیبر نوری نیازمند متخصصان در حوزه طراحی، پیاده‌سازی، نگهداری و پشتیبانی شبکه‌های نوری است. در برخی مناطق به‌ویژه شهرهای کوچک و روستاها، دسترسی به چنین نیروی کاری دشوار است.
۵. ضعف در فرهنگ‌سازی و آگاهی کاربران بسیاری از کاربران تفاوت میان اینترنت فیبر نوری و ADSL یا 4G را نمی‌دانند. همین موضوع باعث می‌شود تمایلی برای تغییر سرویس یا پرداخت هزینه بیشتر برای فیبر نوری نداشته باشند. در غیاب اطلاع‌رسانی مؤثر، استقبال عمومی از این فناوری محدود باقی می‌ماند.
۶. تمرکز بر کلان‌شهرها و بی‌توجهی به مناطق محروم شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات بیشتر تمرکز خود را بر کلان‌شهرها و مجتمع‌های مسکونی بزرگ می‌گذارند که از نظر اقتصادی توجیه‌پذیر است. در مقابل، مناطق کم‌جمعیت و محروم با وجود نیاز زیاد، در اولویت توسعه قرار ندارند.
۷. ضعف در سیاست‌گذاری و حمایت دولتی اگرچه طرح‌هایی مانند شبکه ملی اطلاعات و پروژه "نجما" برای توسعه فیبر نوری در نظر گرفته شده‌اند، اما نبود سیاست‌های اجرایی مشخص، ضعف در اجرای پروژه‌ها و عدم نظارت کافی باعث کندی در پیشرفت آن‌ها شده است.
نتیجه‌گیری توسعه اینترنت فیبر نوری در ایران ضرورتی انکارناپذیر برای رشد اقتصادی، عدالت دیجیتال و پیشرفت تکنولوژیک است. اما تحقق این هدف نیازمند رفع چالش‌های ساختاری، تقویت همکاری بین دستگاه‌های اجرایی، حمایت دولت از بخش خصوصی، و فرهنگ‌سازی مؤثر در میان مردم است. تنها با رویکردی جامع و هماهنگ می‌توان به تحقق پوشش گسترده فیبر نوری در سراسر کشور امیدوار بود.
- سه شنبه ۳۰ اردیبهشت ۰۴ ۱۳:۵۵
- ۹ بازديد
- ۰ ۰
- ۰ نظر